Przejdź do zawartości

HMS Hector (1895)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
HMS „Hector”
Klasa

okręt balonowy

Historia
Wodowanie

1895

 Wielka Brytania
Nazwa

SS „Hector”

Wejście do służby

1896

Wycofanie ze służby

12 maja 1915

 Royal Navy
Nazwa

HMS „Hector”

Wejście do służby

12 maja 1915

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

4660 t

Długość

119 m

Szerokość

14 m

Zanurzenie

7,9 m

Napęd
1 maszyna parowa potrójnego rozprężania, 1 śruba
Prędkość

12 węzłów

Wyposażenie lotnicze
1 balon

HMS „Hector”okręt balonowy należący do Royal Navy, wziął udział w bitwie o Gallipoli w 1915 roku.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Po analizie raportów potwierdzających użyteczność obserwacji balonowych do kierowania ogniem i niewątpliwym sukcesie HMS „Manica” działającego pod Gallipoli od kwietnia 1915 roku, w Admiralicji postanowiono przystosować więcej statków do roli balonowców[1]. Na początku maja od linii żeglugowej Ocean Steamship Company wydzierżawiono dwa statki, 5 maja SS „Menelaus”, a 12 maja SS „Hector”. Obydwa zostały przebudowane i uzbrojone w stoczni H. Grayson & Company w Birkenhead[1].

„Hector” przybył na Morze Egejskie 9 czerwca 1915 roku, ale po ewakuacji sil lądowych i zakończeniu działań na Gallipoli w styczniu 1916 roku został wycofany do Mudros, następnie służył w operacjach w pobliżu Lesbos i Zatoce Izmirskiej[1]. Powrócił do Anglii w kwietniu i został zwrócony armatorowi, do końca wojny służył jako statek amunicyjny, węglowiec i transportowiec wojska[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d R. Layman: Before the Aircraft Carrier. s. 75.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • R.D. Layman: Before the Aircraft Carrier: The Development of Aviation Vessels, 1849-1922. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1989. ISBN 978-0-87021-210-9.